PAGHUPAS

Wa man makita, akong madungog Ang hagyong sa taas mong Kamot nga nagpangab-ot Sa puti kong buhok. Miabot na ang imong gikahadlokan— Dili ko na malingi ang akong anino Nga imong gisapwang. Dili ko na usab malitok Ang imong bansagon Nabaligtos na ang dila Sa mitagok nga laway. Pugngi nga dili mahulog ug dulaan Sa hangin ang imong mga luha. Kay bisan magbaha ang imong bakho Sa hangin ug ianod kining sungkod Dili na kapugngan nga itikang Ang akong mga tiil. Karon pa nga mihunob na Ang paminhod sa lapalapa. Ang gihatag mong apdo sa baka, Sili, suka, asin ug asukal Akong igasa sa bag-o kong mahigala. Pero karon tilokon ta una Ang lantong sa atong kasadya. (Published in Bisaya magazine, January 2, 2008)